Od 5 dni nie mam czucia w palcu u stopy (ten obok dużego). Palec zgina się w dół natomiast sam niewiele podnosi się do góry. Mogę jednak stanąć na palcach. 6 dni temu przez całą noc miałam na sobie wysokie szpilki z wąskim noskiem, od tego czasu nie czuję palca. Obrzezanie jest jedynym w pełni skutecznym sposobem na pozbycie się stulejki, która uniemożliwia odbycie stosunku. Co więcej, usunięcie napletka wydłuża czas trwania zbliżenia, ponieważ żołądź uodparnia się na bodźce zewnętrzne. Sam orgazm zdaniem wielu mężczyzn staje się intensywniejszy. Objawy. Podstawowymi objawami zwichnięcia stawu ramiennego są: Nagły, ostry ból stawu barkowego, nasilający się przy każdej próbie ruchu kończyny. Ograniczenie funkcji kończyny. Uczucie przeskoczenia w stawie. Możliwy obrzęk lub krwiak w okolicy urazu. Zmiana obrysu stawu (asymetria względem drugiego barku) Obrzezanie napletka to dla jednych nakaz religijny, dla innych metoda leczenia. Są i tacy, którzy zrobiliby to ze względów praktycznych. Czym jest obrzezanie i na czym w ogóle polega zabieg obrzezania? Jakie metody stosuje się przy obrzezaniu i gdzie wykonać taki zabieg? Jakie wady i zalety obrzezania wymieniają specjaliści? Stwardnienie rozsiane zaczyna się z reguły od jednego objawu, najczęściej związanego z oczami, np.: zawrotów głowy. Innymi możliwymi objawami są: zaburzenia koordynacji ruchowej, osłabienie nóg po dłuższym spacerze, zaburzenia czucia w kończynach, tułowiu lub twarzy, czasami też problemy z oddawaniem moczu lub stolca. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. Niektórzy twierdzą, że obrzezanie to zwyczaj okrutny i pozbawiony sensu, inni, że niezbędny dla zachowania higieny. W kulturze judaizmu i islamu ma on charakter sakralny. Dlaczego wykonuje się zabieg obrzezania i czy brak napletka wpływa na seks? Spis treściObrzezanie - przyczyny usuwania napletkaPo obrzezaniu seks bez zmianObrzezanie kobiet Wiele narodów i plemion uważa obrzezanie za jeden z ważniejszych obrzędów. Usunięcie napletka służy określeniu przynależności plemiennej, zwiększeniu płodności, uczynieniu z chłopca mężczyzny - rytuały towarzyszące zabiegowi symbolizują przechodzenie z dzieciństwa do męskości. U Żydów wykonuje się go chłopcom w ósmym dniu po urodzeniu, na Półwyspie Arabskim w dniu siódmym, 14 lub 21, a na wyspie Flores w wieku 20-30 lat. Obcięty napletek bywa przedmiotem magicznym. Może być spalony (Australia, Salwador), grzebany w ziemi (plemiona Kafrów, Kikuju), umieszczony w wodzie (Kubu z Sumatry), dawany do zjedzenia krowie (Hora z Madagaskaru) lub suszony, a następnie noszony na szyi przez siostrę obrzezanego (Arunta). Poradnik Zdrowie: Zdrowo Odpytani, odc. 2 Seksualność Obrzezanie - przyczyny usuwania napletka Najstarszym uzasadnieniem potrzeby usunięcia napletka jest higiena intymna. Zdrowotny walor zabiegu potwierdzają współczesne autorytety medyczne. Dr Bruce Patterson z Children's Memorial Hospital w Chicago uważa, że obrzezani mężczyźni rzadziej zapadają na kiłę i rzeżączkę, a ich partnerki sporadycznie chorują na raka szyjki macicy. Dzieje się tak dlatego, że obrzezanie zmniejsza ryzyko infekcji. W ochronie przed wirusami ważną rolę odgrywa zawarta w skórze keratyna. W napletku, który bardzo łatwo ulega rozmaitym zakażeniom, jest bardzo mało keratyny, a więc nie może on być skuteczną barierą dla wirusów. Dlatego, zdaniem Pattersona, powinien być usuwany. Na potwierdzenie swojej teorii uczony dodaje, że wśród obrzezanych mężczyzn dwukrotnie rzadziej dochodzi do zakażenia wirusem HIV. Prawdą jest, że nieobrzezani chłopcy często miewają stulejkę. Dolegliwość polega na tym, że napletek jest za ciasny i nie zsuwa się z żołędzi. Prowadzi to do częstych zakażeń i bólu, a w skrajnych przypadkach nawet do rozwoju choroby nowotworowej penisa i jego amputacji. Coraz częściej do leczniczego obrzezania wykorzystuje się laserowy nóż chirurgiczny. Po obrzezaniu seks bez zmian Zwolennicy zabiegu twierdzą także, że zapobiega on zakażeniom wirusem brodawki płciowej, infekcjom dróg moczowych, problemom z płodnością i nerwicom na tle seksualnym. Nieobrzezani nie odczuwają podobno pełni satysfakcji ze współżycia. Ale badania obrzezanych mężczyzn nie potwierdziły znaczącego wpływu tego zabiegu na jakość życia seksualnego. Obaliły powszechne przekonanie, że wydłuża on czas trwania stosunku i opóźnia wytrysk nasienia. Obrzezanie kobiet Około 130 milionów dziewcząt w 28 krajach Afryki i Azji jest poddawanych zabiegowi wycięcia łechtaczki, a czasem też warg sromowych mniejszych, i zaszyciu wejścia do pochwy. Przeprowadza się go w prymitywnych warunkach, bez znieczulenia, nożem, a wywołany tym krwotok jest bardzo trudny do zatamowania. Na ranę przykłada się gnijące rośliny, a nawet zwierzęce odchody. Do najczęstszych powikłań należą: nerwiak w okolicy łechtaczki wywołujący silne bóle, blizny zwężające krocze i utrudniające w przyszłości poród. U podstaw obrzezania kobiet leży przekonanie, że przyjemność erotyczna jest przejawem zdrady małżeńskiej, chociaż nie ma na ten temat ani jednego słowa w Biblii czy Koranie. Czytaj też: Stulejka - co to takiego? Witam , mam 13,5 lat i dzisiaj w szkole na apelu jak siedziałam zdrętwiały mi obie nogi i straciłam w nich czucie nie potrafiłam wstać, nie mogłam się utrzymać na nogach, były jak z gumy , przewracałam się za każdym razem jak próbowałam się podnieść. Czasami nie mam czucia w jednej z nóg , czasami z jednej z rąk, ale jest to bardzo rzadko. Często drętwieją mi nogi, czasami ręce, czasami twarz. Do tej pory czuje mrowienie w nogach i ręku. Czy to normalne? Cytuj Co to są zaburzenia czucia powierzchniowego, głębokiego i wibracji i jaki jest mechanizm ich powstawania? Zaburzenia czucia to ogólna nazwa obejmująca różnego rodzaju nieprawidłowości w odbieraniu lub przekazywaniu do mózgu informacji o bodźcach docierających do organizmu. Tego typu zaburzenia mogą przybierać formę niedoczulicy (czyli osłabienia czucia) lub też przeciwnie - przeczulicy (nadwrażliwości na bodźce). Zaburzenia czucia mogą także mieć postać samoistnych, nieprzyjemnych doznań, które pojawiają się nawet bez zadziałania bodźca i noszą nazwę parestezji. Mechanizm powstawania zaburzeń czucia jest złożony i zależny od wielu czynników. Droga, którą biegnie impuls czuciowy prowadzi od receptora, zwykle zlokalizowanego w skórze, poprzez różnego rodzaju szlaki nerwowe, aż do mózgu, gdzie informacja o zadziałaniu bodźca jest przetwarzana i uświadamiana. Do zaburzeń czucia dochodzi, gdy uszkodzony zostaje jeden z elementów tworzących drogę czuciową. Na czucie powierzchowne składa się czucie dotyku, ucisku, bólu oraz temperatury, natomiast czucie głębokie to czucie położenia oraz wibracji. Receptory czucia głębokiego zlokalizowane są głównie w ścięgnach mięśni i torebkach stawowych, co pozwala na rozpoznanie bez pomocy wzroku w jakiej pozycji znajduje się kończyna. Do receptorów będących pierwszym ogniwem, dzięki któremu dochodzi do powstania impulsu czuciowego, należą między innymi mechanoreceptory (odbierające bodźce mechaniczne), termoreceptory (odpowiedzialne za odczuwanie temperatury), a także fotoreceptory (odbierające bodźce świetlne), baroreceptory (reagujące na ciśnienie) oraz chemoreceptory (reagujące na zmiany składu chemicznego tkanek). Impuls nerwowy z receptorów biegnie przez nerwy obwodowe i rdzeń kręgowy, zlokalizowany w kanale kręgowym wzdłuż kręgosłupa, do mózgu, gdzie informacja czuciowa jest uświadamiana. Jakie są najczęstsze przyczyny zaburzeń czucia? Uszkodzenie każdego elementu drogi czuciowej może skutkować pojawieniem się zaburzeń czucia. W zależności od poziomu, na którym dochodzi do powstania uszkodzenia, zaburzenia czucia przybierają różne formy. Do uszkodzenia drogi czuciowej może dojść na przykład po urazie kręgosłupa podczas wypadku lub też w przebiegu chorób, takich jak stwardnienie rozsiane lub zapalenie rdzenia kręgowego. W takich sytuacjach zaburzenia czucia mogą dotyczyć kilku okolic ciała i zwykle współistnieją z niedowładem. W przypadku uszkodzenia określonego nerwu obwodowego zaburzenia czucia dotyczą fragmentu ciała zaopatrywanego przez ten nerw, na przykład gdy uszkodzony jest nerw promieniowy, dochodzi do niedoczulicy grzbietowej powierzchni ręki. Do uszkodzenia nerwów mogą prowadzić ich mechaniczne urazy, ale także choroby obejmujące wiele nerwów, czyli polineuropatie. Procesy chorobowe dotyczące kory mózgowej także mogą dawać objawy w postaci zaburzeń czucia. I tak na przykład w uszkodzeniu płata ciemieniowego (do którego może dojść w wyniku udaru, rozrostu guza nowotworowego lub po urazie głowy) chory może stracić zdolność rozpoznawania bodźców działających jednocześnie w dwóch okolicach zlokalizowanych po przeciwnych stronach ciała. W przeciwieństwie do powyższych objawów parestezje, czyli samoistnie pojawiające się nieprzyjemne odczucia, najczęściej obejmują kończyny i są objawem polineuropatii. Parestezje wokół ust mogą być objawem niedoboru wapnia lub towarzyszyć bólowi głowy w migrenie. Co robić w razie wystąpienia zaburzeń czucia? Pacjenci z zaburzeniami czucia nie zawsze zdają sobie sprawę z ich występowania. Często dopiero podczas badania neurologicznego lekarz uświadamia choremu ten problem. Zaburzenia czucia powierzchownego mogą przybierać postać całkowitej znieczulicy lub tylko dyskretnych deficytów w odczuwaniu pewnych bodźców. Bardziej uciążliwe dla chorego są nieprzyjemne doznania czuciowe w postaci parestezji (drętwienie, uczucie gorąca lub przechodzenia prądu) lub przeczulicy, czyli nadmierne, nieprzyjemne odczuwanie nawet niewielkich bodźców, które w znacznym stopniu mogą zaburzać codzienne funkcjonowanie. W razie wystąpienia tych objawów niezbędne jest zgłoszenie się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Zaburzenia czucia głębokiego przejawiają się zwykle trudnościami w koordynacji ruchowej (niezgrabność i brak płynności ruchów złożonych). Takie objawy jednak także należą do grupy zaburzeń czucia i wymagają wizyty u lekarza. Czucie wibracji jest specyficznym rodzajem czucia, którego zaburzenia są najrzadziej doświadczane przez chorych i zwykle uświadamiane dopiero podczas badania neurologicznego z pomocą kamertonu. Zaburzenia czucia, w każdej formie, powinny skłonić chorego do wizyty u lekarza, ponieważ mogą być pierwszym objawem groźnych chorób, których wczesne wykrycie pozwala na włączenie odpowiedniego leczenia. Co zrobi lekarz, jeśli zgłosimy się z zaburzeniami czucia? Lekarz zbierze wnikliwy wywiad dotyczący rodzaju zgłaszanych objawów, dokładnego ich umiejscowienia, początku występowania dolegliwości oraz objawów towarzyszących. Z pewnością lekarz zapyta także o podobne dolegliwości występujące w rodzinie pacjenta oraz będzie chciał dowiedzieć się jak najwięcej o różnego rodzaju urazach i zabiegach, które mogły mieć miejsce nawet w odległej przeszłości. Bardzo ważnym elementem badania jest tzw. obiektywna ocena zaburzeń czucia, które zgłasza chory. W tym celu lekarz przeprowadza różnego rodzaju testy, w trakcie których pacjent odpowiada na pytania z zamkniętymi oczami. Lekarz może oceniać czucie za pomocą dotyku wacikiem, probówkami z ciepłą wodą, kostką lodu, delikatnych ukłuć ostrym przedmiotem, a także dotknięć wibrującym kamertonem. Oceny dokonuje się na symetrycznych okolicach ciała, czyli po dwóch stronach, na prawej i lewej ręce, nodze, a także po obu stronach tułowia. Dzięki dokładnej ocenie czucia lekarz może wnioskować o miejscu uszkodzenia układu nerwowego i zaplanować dalszą diagnostykę. Niezbędne może być przeprowadzenie badania obrazowego głowy lub rdzenia kręgowego, rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej, a także ocena przewodzenia impulsów w nerwach za pomocą badania elektroneurograficznego (ENG). Często takiej diagnostyce towarzyszy także ocena stężeń elektrolitów i inne badania laboratoryjne krwi, a także badania genetyczne w przypadku podejrzenia choroby dziedzicznej. Zaburzenia czucia to objaw choroby neurologicznej, u której podstaw może leżeć nerwica, stwardnienie rozsiane i uszkodzenia rdzenia kręgowego. Dlatego zaburzenia czucia i leczenie parestezji zajmuje lekarzy wielu dziedzin a prawidłowe rozpoznanie przysparza wielu kłopotów. Zaburzenia czucia to zaburzenia zdolności odbierania przez organizm różnego rodzaju wrażeń zmysłowych, a to z kolei jedna z podstawowych funkcji układu nerwowego. Zaburzenia czucia mogą przybierać postać piekącego bólu, mrowienia, drętwienia, przechodzenia prądu czy rwania. Mogą dotyczyć jednej bądź więcej kończyn, twarzy i tułowia. Sprawdź, jakie są rodzaje zaburzeń czucia i jakie są ich przyczyny. Jak rozpoznać zaburzenie czucia Zaczyna się niewinnie, odczuwamy lekkie niedomagania części ciała lub odbieramy nietypowe bodźce czuciowe. Zaburzenia czucia mogą także polegać na osłabieniu jednego lub kilku rodzajów czucia lub na nadwrażliwości na bodźce czuciowe. Z czasem problemy przybierają na sile i zaczynamy dostrzegać powiązania pomiędzy ich występowaniem a bodźcami mechanicznymi, termicznymi lub chemicznymi. Wyróżniamy 4 rodzaje czucia: czucie powierzchniowe – odbierane jest przez receptory rozmieszczone na skórze, np. czucie bólu, temperatury, smaku czucie teleceptywne – odbierane jest przez narządy zmysłów, takie jak narząd wzroku i słuchu czucie głębokie – odbierane jest przez receptory znajdujące się w mięśniach, ścięgnach, powierzchniach stawowych i błędniku (np. czucie równowagi) czucie trzewne – odbierane jest przez receptory znajdujące w narządach wewnętrznych i ścianach naczyń krwionośnych Z zaburzeniami czucia należy się zgłosić do neurologa. Diagnostyka oparta jest głównie na wywiadzie z pacjentem i bardzo szczegółowym badaniu przedmiotowym. Ponadto wykonuje się badania krwi i moczu. Niekiedy może być konieczna analiza płynu rdzeniowo-mózgowego. Ważną rolę w diagnostyce zaburzeń czucia odgrywają badania neurologiczne. Przyczyny zaburzenia czucia Przyczyny zaburzenia czucia są na tyle zróżnicowane, że przysparzają problemów w rozpoznaniu ich faktycznej przyczyny. Mogą ujawnić się tuż po urodzeniu na skutek wad rozwojowych w łonie matki, lecz gdy wystąpią nagle i stale przybierają na sile, ich przyczyna oznacza rozwój nowej patologii, którą należy jak najszybciej odkryć i leczyć. Możliwe przyczyny zaburzeń czucia to: nieprawidłowości rozwojowe uszkodzenia rdzenia kręgowego rwa kulszowa ucisk przez guz, torbiele stwardnienie rozsiane niedobór witaminy B12 udar mózgu lub inne choroby mózgu wypadanie dysku Jak leczyć zaburzenia czucia? Istnieje wiele rodzajów terapii parestezji w zależności od przyczyny wywołującej schorzenie. Należą do nich farmakologia, metody fizykalno-chemiczne, rehabilitacja ruchowa, zabiegi chirurgiczne i wiele innych. Najczęstszą przyczyną parestezji są uszkodzenia nerwów obwodowych, a zraz po nich uszkodzenia centralnego układu nerwowego. Mogą być także jednym z objawów hiperkaliemii i hipokalcemii, dlatego osoby w grupie zwiększonego ryzyka powinny zadbać o swoje nerki i wzbogacić dietę w wapń bądź przeciwnie ? obniżyć przyjmowanie witaminy D3, np. w przebiegu leczenia osteoporozy. Hipokalcemia to stan znacznego obniżenia stężenia wapnia całkowitego w surowicy krwi. Objawia się krzywicą i rozmiękaniem kości, skurczem mięśni powiek, objawem ręki położnika i skurczem krtani. Hipokalcemia może być związana z zaburzeniami gospodarki wapniowej oraz zaburzeniami wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego. Inne przyczyny hipokalcemii dotyczą niedoboru witaminy D i niedoczynności przytarczyc. Powodem wystąpienia hipokalcemii może być także nadmierna utrata wapnia wraz z moczem. Hiperkaliemia zwykle towarzyszy odwodnieniu, hemolizie, niedotlenieniu tkanek i niewydolności nerek. Hiperkaliemia może być związana z niedoczynnością kory nadnerczy. W przebiegu chorób zakaźnych zaburzenia czuciowe występują tylko w miejscach wtargnięcia chorobotwórczych drobnoustrojów do organizmu. Jeśli cierpisz na zaburzenia psychiczne lękowe lub podejrzewasz depresję zacznij stosować techniki relaksacyjne i udaj się na konsultację psychiatryczną, podczas której zostaną zlecone dodatkowe badania mogące wyjaśnić fizyczne lub psychiczne podłoże twoich dolegliwości. Opaczne czucie jest niemal typowym objawem zaburzeń centralnego układu nerwowego związanych z chorobami degeneracyjnymi komórek nerwowych w przebiegu Alzheimera i otępienia. Choroba Alzheimera jest najczęściej występującą postacią otępienia dotykającą osób po 65 roku życia. Złogi białkowe i peptydowe gromadzą się w mózgu prowadząc do obumierania neuronów piramidowych odpowiadających za kontrolę ruchów i postawę ciała, stąd drżenie i napięcie mięśni oraz zaburzenia mimiki twarzy występujące u chorych. Podsumowanie Gdy przyczyna parestezji będzie znana, w pierwszej kolejności zalecane jest leczenie objawowe, czyli zwalczanie głównych dolegliwości poprzez leczenie choroby, która te dolegliwości wywołuje. Nieprzyjemne doznania zniosą maści rozgrzewające/chłodzące lub znieczulające oraz masaże (także wodne). Pamiętaj jednak, że niosą one chwilową ulgę i nie zastąpią wizyty u lekarza. Takiej konsultacji wymagają szczególnie nasilające się utraty czucia w kończynach, współwystępujące zaburzenia widzenia oraz zawroty głowy i wymioty. Zaburzenia czucia i leczenie parestezji prowadzone przez doświadczonego neurologa potrafią znacznie polepszyć jakość twojego życia a nawet je uratować. Obrzezanie – po co, kiedy i jak? Czy ma znaczenie profilaktyczne? Obrzezanie – czynność o charakterze religijnym jest dziś dosyć powszechna na świecie. Funkcjonuje pogląd, że pomaga ona w zachowaniu higieny męskich stref intymnych. Czy wiecie, że w USA powstało Towarzystwo Ochrony Napletka?dr Jan Karol Wolski – specjalista androlog urolog Wiele słyszałem o zaletach obrzezania. Czy dorosły mężczyzna może się poddać takiemu zabiegowi? W USA powszechne jest obrzezanie ze względów higienicznych. Czy ten zabieg zmienia doznania seksualne?W USA powszechne jest obrzezanie ze względów higienicznych. Czy ten zabieg zmienia doznania seksualne?Predyspozycje do infekcji układu moczowego są wskazaniem do kiedy dorosły mężczyzna zdecyduje się usunąć napletek, czy też, jak to się fachowo nazywa, poddać zabiegowi obrzezania zależy tylko i wyłącznie od niego. Jeżeli ktoś ma takie życzenie to nie jest to trudna ani obciążająca operacja. Na pewno w sytuacji, gdy ktoś ma predyspozycje do infekcji układu moczowego, kiedy ktoś ma predyspozycje do tego, że napletek ulega zwężeniu, a więc na przykład cukrzyca czy twardniejące zapalenie napletka to wskazanie medyczne robi się wtedy, kiedy się sprawę rozpoznaje. Natomiast czy robić to dla urody, czy dla fasonu to sprawa indywidualna. Sam jestem za Towarzystwem Ochrony Napletka ze Stanów Zjednoczonych, które nalega, aby nie robić tego nagminnie wszystkim dzieciom – niezależnie od naszego punktu widzenia dajmy szansę, niech ci chlopcy sami zdecydują, czy chcą mieć napletek czy to całkowite usunięcie napletka. W judaizmie rytualne obrzezanie odbywa się ósmego dnia po narodzinach. Symboliczne znaczenie tego aktu wywodzi się ze Starego Testamentu. Wiele tradycji religijnych ma swoje źródło w warunkach życia wyznawców. Klimat i obyczajowość w Palestynie miały sprzyjać chorobom prącia i układu moczowego, dlatego obrzezanie, oprócz religijnego, miało także znaczenie higieniczneCzy obrzezanie zmienia doznania seksualne?Czy dzięki temu seks z mężczyzną pozbawionym napletka jest lepszy, fajniejszy, przyjemniejszy, bardziej emocjonalny? Zdania na ten temat są podzielone: niektórzy mówią, że rzeczywiście tak jest, inni zwracają uwagę, że na napletku są receptory czuciowe i powierzchnia żołędzia po obrzezaniu jest pozbawiona czucia w wyniku właśnie usunięcia receptorów czuciowych. W trakcie zabiegu całkowitego obrzezania uszkodzeniu czy podcięciu ulega również wędzidełko. Czy to wzmaga doznania? Właśnie znalazłem taką pracę badawczą, która mówi, że w terminologiiTrzeba też pamiętać, że terminem obrzezanie jest określanych bardzo wiele różnych zmian, które obserwujemy na prąciu. Często proste nacięcie zwężenia też nazywane jest obrzezaniem. A prawidłowo obrzezaniem jest wyłącznie całkowite usunięcie napletka. To jest ta medyczna forma obrzezania, kiedy usuwamy przyczynę choroby bądź pamiętać, że w obrzezaniu nie chodzi tylko o wygląd, ani o seks – zdarzają się sytuacje, w których obrzezanie jest konieczne ze wskazań medycznych. Są to, wymienione już tu infekcje, ale także problemy onkologiczne. Przy problemie onkologicznym mamy do czynienia z praktyką obrzezywania, zarówno po stronie mężczyzny, kiedy występuje rak prącia, jak i po stronie kobiety, kiedy występuje rak szyjki - moda, higiena czy profilaktyka?DescriptionNa pewno w sytuacji, gdy ktoś ma predyspozycje do infekcji układu moczowego, kiedy ktoś ma predyspozycje do tego, że napletek ulega zwężeniu, a więc na przykład cukrzyca czy twardniejące zapalenie napletka to wskazanie medyczne robi się wtedy, kiedy się sprawę rozpoznaje. O medycznych wskazaniach do zabiegu obrzezania i jego profilaktycznym znaczeniu mówi dr Jan Karol Wolski - urolog

brak czucia po obrzezaniu